Diabetes type 1 (suikerziekte) Iraans

دیابت نوع 1

دیابت نوع 1 چیست؟

یکی دیگر از بیماری های خود ایمنی غیرقابل درمان و مزمن دیابت نوع 1 میباشد. این بیماری اغلب در یک دوره زمانی کوتاه ایجاد می شود و معمولا در سنین پایین رایج است.

دیابت و بیماری های مرتبط با آن

نام رسمی کامل دیابت؛ «دیابت ملیتوس یا همان بیماری قند» میباشد. اغلب همان اصطلاح دیابت را می شنوید. اصطلاح دیابت می تواند به نتایج اشتباه منجر شود. مثلاً اینکه فردی که دیابت دارد اصلا نباید قند بخورد. به همین دلیل ترجیح می دهیم آن را دیابت بنامیم. علاوه بر دیابت نوع 1، دیابت نوع 2 نیز وجود دارد.

آمار افراد دارای دیابت

آمار نشان میدهد بیش از 1.1 میلیون هلندی دیابت دارند. حدود 9 درصد از این موارد دیابت نوع 1 است. افراد معمولاً در دوران کودکی به این نوع دیابت مبتلا می شوند، اما بزرگسالان هم می توانند به آن مبتلا شوند. اکثر کودکان مبتلا به دیابت دیابت نوع 1 دارند، اگرچه دیابت نوع 2 امروزه در کودکان نیز دیده می شود اما با این وجود بیشتر بزرگسالان دیابت نوع 2 دارند.

عارضه دیابت نوع 1

وقتی کربوهیدرات های خاصی (نشاسته و قند) را مصرف می کنید، بدن آنها را به گلوکز تبدیل می کند. گلوکز وارد خون می شود که به آن گلوکز خون می گوییم. گلوکز از طریق خون به سلول های بدن می رسد. بنابراین گلوکز انرژی بدن را تامین می کند. برای مثال برای تنفس، حرکت و ضربان قلب به آن نیاز دارید.

سلول ها گلوکز خون را با کمک هورمون انسولین جذب می کنند. این هورمون در پانکراس ساخته می شود. به طور معمول، بدن مطمئن می شود که انسولین کافی برای رساندن گلوکز از خون به سلول ها وجود دارد. انسولین در واقع مانند یک کلید عمل می کند: درهای سلول های بدن را باز می کند تا گلوکز خون وارد شود.

دیابت نوع 1 زمانی رخ می دهد که پانکراس دیگر انسولین تولید نمی کند. سلول‌های لوزالمعده که انسولین تولید می‌کنند توسط سیستم ایمنی بدن از بین می‌روند. که به آن واکنش خود ایمنی می گویند. بنابراین دیابت نوع 1 یک بیماری خود ایمنی نیز نامیده می شود. در افراد مبتلا به دیابت نوع 1، گلوکز نمی تواند وارد سلول شود و در خون باقی می ماند. بنابراین سطح گلوکز خون خیلی بالاست.

گلوکز خون به چه معناست؟

سطح گلوکز خون معیاری برای اندازه گیری میزان گلوکز حل شده در خون است. کنترل سطح گلوکز خون توسط هورمون های انسولین و گلوکاگون تنظیم می شود. انسولین جذب گلوکز توسط سلول ها را تضمین می کند. گلوکاگون آزاد شدن گلوکز از سلول ها را تضمین می کند. این فرآیند سطح گلوکز خون را در محدوده قابل قبول نگه می دارد. در افراد سالم، در شرایط عادی، سطح گلوکز خون بین 4 تا 8 متغیر است.

در دیابت نوع 1، چون انسولینی برای وارد کردن گلوکز به سلول‌ها وجود ندارد، مقادیر بسیار بالای 8 افزایش می‌یابد. سپس سلول‌ها می‌توانند دوباره گلوکز را جذب کنند. بنابراین، سطح گلوکز خون می تواند به حالت عادی بازگردد. اما افراد مبتلا به دیابت نوع 1 به ندرت می توانند همیشه مقادیر گلوکز خون خود را در محدوده طبیعی نگه دارند. به این دلیل که تنظیم مقدار انسولین دقیقاً با مقداری که فرد می خورد دشوار است. عوامل دیگری مانند بیماری، استرس، ورزش و الکل نیز بر مقادیر گلوکز خون تأثیر می‌گذارند.

چه زمانی دیابت دارید؟

اگر مقادیر گلوکز خون مشخص شود، فرد مبتلا به دیابت است:

• 7 یا بالاتر در حالت هوشیاری (در 8 ساعت قبل چیزی خورده یا نوشیده نشده است).
• 11.1 یا بالاتر حدود 2 ساعت بعد از غذا است.
• مرحله مقدماتی دیابت زمانی اطلاق می شود که مقادیر خون:
• بین 6.1 و 7 زمانی که هوشیار هستید.
• بین 7.8 و 11.0 تقریباً 2 ساعت بعد از غذا.
• سطح گلوکز خون طبیعی است اگر:
• مقدار ناشتا 6.0 mmol/l یا کمتر است.
• 2 ساعت بعد از غذا کمتر از 7.8 mmol/l باشد.

علل دیابت نوع 1 چیست؟

هنوز تردیدهای زیادی در مورد علت دیابت نوع 1 وجود دارد. یک ویژگی ارثی خاص نقش دارد، اما عوامل محیطی و تغذیه ای نیز نقش دارند. همچنین نشانه هایی وجود دارد که نشان می دهد نوزادانی که با شیر مادر تغذیه شده اند در آینده کمتر در معرض خطر ابتلا به دیابت هستند.

اثرات دیابت بر سلامتی

علائم هایپر (سطح گلوکز خون بالا)

افراد مبتلا به دیابت نوع 1 ممکن است سطح گلوکز خون بیش از حد بالایی داشته باشند. به این حالت هیپرگلیسمی یا به اختصار «هایپر» می گویند. هایپر باعث شکایات فوری مختلفی مانند خستگی و بی حالی، بدخلقی ناگهانی، تشنگی، از دست دادن اشتها یا گرسنگی، تکرر ادرار، تاری دید، حالت تهوع یا استفراغ می شود. اگر هایپر درمان شود، علائم معمولاً به سرعت ناپدید می شوند. سطوح بالای گلوکز خون در طولانی مدت به رگ های خونی آسیب می رساند. به همین دلیل است که افراد مبتلا به دیابت بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی هستند. سایر عوارضی که می تواند ایجاد شود آسیب مزمن کلیه، پای دیابتی و اختلال بینایی است.

علائم هیپو (گلوکز خون پایین)

اگر سطح گلوکز خون شما کمتر از 3.5 باشد، دچار هیپوپوستی هستید. علائم عبارتند از تحریک پذیری خفیف (دیسفوری)، لرزش، تعریق، تپش قلب، خمیازه کشیدن و نوسانات خلقی. اگر سطح گلوکز خون واقعاً خیلی پایین بیاید، فرد غش می کند. در بدترین حالت، این می تواند منجر به آسیب دائمی مغز یا مرگ شود. این به این دلیل است که سلول های مغزی نیز دچار کمبود گلوکز هستند و «ریزش می کنند». بنابراین لازم است بلافاصله پس از کم خونی چیزی شیرین بخورید یا بنوشید.

چگونه هیپو را تشخیص می دهید؟

می توانید هیپو را با موارد زیر تشخیص دهید:

• ارتعاش
• تعریق
• تپش قلب
• خمیازه
• بد خلق باشید
• بی هوشی (در موارد شدید)

آیا دیابت ندارید، اما فکر می کنید که مرتباً از هیپوگلیسمی رنج می برید؟ سپس به شما توصیه می کنیم به پزشک خود مراجعه کنید.

اثرات بلند مدت سلامتی

در درازمدت، هیپرگلیسمی (به عنوان مثال سطح گلوکز خون بسیار بالا) می تواند منجر به آسیب های جبران ناپذیری به چشم ها، کلیه ها و اعصاب شود، با خطر نابینایی، نارسایی کلیه، ناتوانی جنسی و قطع پا (به دلیل دیابت غیرقابل کنترل). پا). علاوه بر این، خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی در افراد مبتلا به دیابت بسیار افزایش می یابد. این عوارض به دلیل آسیب بافتی ناشی از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض گلوکز است.

توصیه های تغذیه ای

هیچ مدرکی مبنی بر اینکه برخی غذاها می توانند شروع نوع 1 را به تاخیر بیاندازند یا از آن جلوگیری کنند وجود ندارد. با این حال، کاهش عوارضی مانند خطر بیماری های قلبی عروقی با یک رژیم غذایی سالم امکان پذیر است.

دارو و تغذیه

افراد مبتلا به دیابت نوع 1 انسولین را از طریق سرنگ تزریق می کنند یا از پمپ انسولین استفاده می کنند که به آنها اجازه می دهد انسولین را بر اساس وعده غذایی خورده شده آزاد کنند (بولوس). با یک گلوکز متر می توانند سطح گلوکز خون خود را اندازه گیری کنند. آنها مقدار انسولین را با مقدار کربوهیدرات (نشاسته و قند) در هر وعده غذایی تنظیم می کنند. اگر انسولین به مقدار ثابت هر روز مصرف شود، مصرف کربوهیدرات نیز باید تقریباً در زمان های ثابت هر روز یکسان باشد. برنامه‌های انعطاف‌پذیر انسولین، تنوع بیشتری در میزان کربوهیدرات مصرفی در هر وعده غذایی ایجاد می‌کند.

تاثیر تغذیه در دیابت نوع 1

غذا بر سطح گلوکز خون تأثیر دارد. و آنچه که یک فرد می خورد بر سلامت او تأثیر می گذارد، به عنوان مثال بر سلامت قلب و عروق خونی او. برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1، مانند همه افراد، تغذیه سالم مهم است.

توصیه های غذایی برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1 عمدتاً با هدف کنترل سطح گلوکز خون و مراقبت خوب از قلب و عروق خونی و در نتیجه کاهش خطر عوارض است. یک متخصص تغذیه فرد مناسبی است که در این زمینه کمک می کند.